Antalyanın yolları taştan sen çıkardın beni baştan.

Günüm çok şeker geçti diyebilmek isterdim amma velakin geçmedi malesef.Ne güzel arkadaşlarımla buluşup iki kelam edecektim denizin karşısında semaverden kendi demlediğimiz taze çaydan içecektim.Nerden bilebilirdim içtiğimiz çayın yanında izleyeceğimiz manzaranın deniz değilde insan gürültüleriyle karışık gösteriş meraklısı ergen gösterişleri olacağını.Oturduk parka bir hengame bir cümbüş ulen sanki ortada şenlik var .Bisiklete biniyosun gördük tamamda bütün insanların içinde tek teker üzerinde gitmenin ne alemi var arkadaş her taraf çocuk kaynıyo ya dengeni kaybedip birini altına alsan ne olacak ?

İnsanımızdaki gösteriş merakına tav oluyorum.Sadece o değil birde kaykaylı bir yeni yetme ulan git boş bi yerde yap desen yapmaz artisliği illa insanların içinde dalacak birilerine nitekim bi tanesi tepetaklak gidiyordu nerdeyse.Ucuz yırttı sinirlerim hopladı.Diyeceksin ki sana ne o parka bundan önceki gidişimde bir motorlu bir şerefsiz çocuğa çarpıp kaçmıştı evet yanılmadınız parkın içinde oldu bu.Neyse ki yakaladılar ama olan kolu bacağı kırılan çocuğa oldu.O gün bu gündür parklarda kaykay-bisiklet-motosiklet triosuna karşıyım.Bizim insanımıza demir gülle versen onu bile atar tutar kafasına düşürene kadar.O sebepten altında ekşınlı bir aygıtla toplum içine karışmalarına taraftar değilim.