Küçücüktün,ayağında yamalı çoraplarınla,
Uzanıyordun bir hastanenin morgunda,
Boyluboyunca,
Yapayalnız,
Buz gibi odada tek başına,
Alışkındın aslında soğuğa,
Doğduğundan beri adamakıllı ısınmamıştı ki küçük bedenin.
Tek göz gecekonduda,
Doğru düzgün yanmayan bir soba başucunda,
Her gece aç yatardın ananın koynuna.
Rüyalarında görürdün ancak doyduğunu,
Tıpkı diğer kardeşlerin gibi.
Daha görecek günler var demek isterdim sana
Gezilecek parklar,oynanacak bebekler
Okula bile gidemedin ki bebecik
Ama sen hiç bilmedin bunları,
Görmedin,
Göremedin
Üzgünüm yaşatamadık,
Isıtamadık,
Doyuramadık.
Pamuklara sarıp sarmalamamız gerekirken seni,
Bir metre kefen ancak düştü nasibine,
Açlıktan sırtına yapışan midenle,
Kara toprağa emanet ettik,
İyi halt ettik...
Kübra Bebeğe ithafen
Cemo
22.01.2011