Uzanıyordun bir hastanenin morgunda,
Boyluboyunca,
Yapayalnız,
Buz gibi odada tek başına,
Alışkındın aslında soğuğa,
Doğduğundan beri adamakıllı ısınmamıştı ki küçük bedenin.
Tek göz gecekonduda,
Doğru düzgün yanmayan bir soba başucunda,
Her gece aç yatardın ananın koynuna.
Rüyalarında görürdün ancak doyduğunu,
Tıpkı diğer kardeşlerin gibi.
Daha görecek günler var demek isterdim sana
Gezilecek parklar,oynanacak bebekler
Okula bile gidemedin ki bebecik
Ama sen hiç bilmedin bunları,
Görmedin,
Göremedin
Üzgünüm yaşatamadık,
Isıtamadık,
Doyuramadık.
Pamuklara sarıp sarmalamamız gerekirken seni,
Bir metre kefen ancak düştü nasibine,
Açlıktan sırtına yapışan midenle,
Kara toprağa emanet ettik,
İyi halt ettik...
Kübra Bebeğe ithafen
Cemo
22.01.2011
Cemo
22.01.2011
7 Yorumgaçlı Okurcan:
Sen ne kadar duyarlı bir insansın yaa :(
Ne yapayım kimsenin gıkı çıkmıyor...
Senin sesin hep çıksın böyle. En güzeli en doğrusu bu zaten.
Ben yanmasam, sen yanmasan, biz yanmasak nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa? demiş Nazım
Cemo'm :(
iyi ki varsin. iyi ki benim ennnnnn sevdigim arkadasimsin <3
O zaman Nazım'a da bir alkış gönderiyoruz ;)
Teşekkürler Tjaala'cım :)
yeşiL'cim Zahmet olmazsa :)
Yorum Gönder
Dök içinden geçeni