Kuşkusuz hepimiz üzülüyoruz Somali'de yani dünyanın unuttuğu,görmezden geldiği topraklarda yaşananlara.Garibim somalililer verimli topraklar üzerinde ve balığın oldukça bol olduğu bir denizin kıyısında açlık çekiyorlar ne kadar ironik ve acı.Çinliler ve Avrupalılar tarafından toprakları tarım yapmak için parsellenmiş.Adamlar organik tarım yaparak kendi ülkelerini besliyorlar.Toprakların asıl sahipleri açlıktan kıvranırken tonlarca gıda dünyanın değişik ülkelerine gidiyor.Büyük petrol şirketleride boş durmamış tabiki işbirlikçi devletleri tarafından yine sadece acının yeşerdiği toprakları cüzi çıkarlar karşılığı peşkeş çekilmiş.Bir zamanlar kara afrika'nın kendine yetebilen görece müreffeh ülkesinin düştüğü şu hallere üzülmemek açlıktan bir deri bir kemik kalmış çocukları görüpte acısını yüreğinde hissetmemek mümkün mü?
Büyük devletler ise utanmadan vahşice sömürdükleri siyasi hamleleriyle tarumar ettikleri açlıktan kırılan Somali'ye sadece kendi vatandaşlarının vicdanını teskin edebilmek ve gözlerini boyamak için tok karnına tüketilmesi gereken ilaçları yolluyorlar.
Gelelim bizim konumumuza islam ahlakında "sağ elin verdiğini sol el görmeyecek" olarak özetlenmiş durum her nedense bizim anlı şanlı "islamcı" geçmişiyle övünen devlet erkanı tarafından unutulmuş gibi görünmekte.Büyük bir show business haline getirilen yardımlar amacından sapmış gibi hissediyorum içime sinmiyor.Gerçi bizim devlette bu acıyı dünya gündemine sokabilmek amacıyla yaptığını söyleyecektir kendini başka türlü nasıl savunacak.Tabi yerseniz.Koca koca petrol yataklarına sahip vatandaşlarının trilyonlarca dolar hesapları olan zengin arapların ise neden Somali'ye kayda değer bir yardım etmedikleri ayrıca tarafımda oluşmuş bir merak konusu e hani bütün müslümanlar kardeşti Somalili garibanların ne kabahati var peki?
Beni asıl çileden çıkartan kendi ülkesinde yaşanan acılara tamamiyle fransız kalıpta Somali'ye yardım uçağına koşturan ve doluşan ünlüler.İsimlerini zikretmek dahi istemediğim bu muhteremleri ben hiç bir fakirin sofrasında ya da bir şehit cenazesinde görmedim gören yahut duyan varsa beri gelsin.Kendi vatanında bir okul yaptırmayan,fakir fukaraya gıda yardımında bulunmayan,ilaç niyetine yoksul öğrencilere burs sağlamayan bu muhteremlerin ikircikli ve gayri samimi tavırlarına çıldırmamak içten değil.Marifet Somali'ye gidip açların başında iki damla sahte gözyaşı dökmek,yerel zenginlerin tonton gacılarıyıla göbek atıp şarkı söylemek değil öncelikle kendi coğrafyanda yaşanan acılara kayıtsız kalmamak.
Daha yerel olamadan evrensel olmaya çalışmak sorunun ve samimiyetsizliğin kaynağı.Kendi ülkendeki evsizlere,yoksullara,yoksunlara tam gaz giriş önce bir kendi insanının kalbini fethet beini doğrultmaya başla sonra bununla paralel olarak dünyanın sorunlarına el at ki samimi olduğuna inanayım senin...
Somali'ye yapılmaya çalışılan yardımı kınadığım yok yalan yok hoşuma da gitti hatta tüm dünyadaki mazlum devletlere ve milletlere yardımcı olmak Türkiye'nin görevi boynunun borcu olmalı bence.İşgalcilerini yenerek emperyalizmin ve kapitalizmin yüzüne en okkalı tokadı yapıştırmış bu devlet bir umut ışığı olmalı olabilmeli.Dünyanın askeri süper gücü,fabrikası,besleyeni olmayı geçtim büyük yatırım gerekli onlar için lakin bari dünyanın vicdanı olmayı başarabilelim benim için yeterli bir gurur vesilesi olacaktır.
