Pamir bebek ve Türk toplumunun vicdanı

Gündemle ilgili birşeyler yazacaksam eğer sıcağı sıcağına değinmekten çekiniyorum ister istemez insan maksadını aşan ifadelerde bulunup sonradan pişman oluyor. Ancak Pamir Bebekte (Pamir Dikdik) durum tamamen farklı oldu zira sosyal medyadan takip ettiğim kadarıyla toplumumuzun bir kesiminin nasıl ahlâkını yitirdiğini, habisleştiğini görünce emin oldum ki zaman ilerledikçe öfkeme yenik düşüp çok daha ağır şeyler yazacağım, vazgeçtim.
 
Artık karşılıklı olarak acılarımızı paylaşmak yerine körüklemeyi, yaralara tuz basmayı tercih ediyoruz. Kuşkusuz siyasetçilerimizin kamplaşma konusundaki büyük katkıları yadsınamaz ancak bizim hiç mi payımız yok bu hususta? Adeta vicdanımız, yüreğimiz kurumuş, yavaş yavaş aynı evde yaşayan kanlı bıçaklı kardeşlere dönmüşüz.

Hayatını kaybeden el kadar bebeğin yasını tutmak varken bu acı ölümü bile komplo teorileriyle süsleyen, ailesinin mezhebini öne sürerek ötekileştirmeye çalışıp insanlıktan çıkan hatta ölümü bahane ederek köprü protestosu yeni bir gezi direnişi yapmaya çalışacaklar gibi beyin yerine tek hücre sahibi varlıkların bile inanmayacağı saçmalamalarda bulunanları gördükçe asabım hepten bozuldu.

Gözümün önünde araf suresi 179'da tarif edilenler belirdi "Cehennem için de insanlardan ve cinlerden pek çok kimse yarattık ki onların kalpleri vardır, onlarla anlamazlar, gözleri vardır onlarla görmezler ve kulakları vardır onlarla duymazlar. Bunlar hayvanlar gibi hatta daha aşağıdırlar. İşte bunlar gafillerdir."

Hele bazılarının yazdıklarını okuyunca sadece ailelerine üzüldüm Allah şeytana bile azap edecek olsa böyle evlat vermez.

Gerçi gezi direnişinde hayatını kaybedenlerin ardından yazdıkları hâlâ hafızalarımızdaki yerini koruyor hadi onlar protesto göserisinde hayatını kaybetti diye öfke saçmalarını bir nebze anlıyorum zira devlet ellerinde ve devleti koruma kollama hissiyatı içinde bir takım hezeyanlarda bulundular ama bu el kadar bebenin ne günahı vardı iki dua okuyup (o kadarını da bildiklerini zannetmiyorum ama) bir rahmet dilemek bu kadar zor geldi o kararmış yüreklerine.

Yine aynı tipler internette mısırda idam cezası almış göstericiler için bizlerden destek beklediklerini beyan ediyorlar ulan sen kendi ülkende gösterilerde hayatını kaybedenlere ne reva gördün ki elin mısırlısı için bizden neyin desteğini bekliyorsun demek var ama neyse sakin kalacağım.

Onlara söylemek istediğim tek şey "Bu utanç sizlere ömür boyu yeter" bir süre geçtikten sonra dönüp yazdıklarınıza bakınca içinizde hâlâ insanlıktan zerre kalmış ise utanırsınız ha eğer o zaman dahi utanmıyorsanız...