Para insanı en fazla zengin eder...

Medeniyet ve insan olmak gibi özellikleri maalesef parayla satın alamazsınız. Gündemle pek yakından uzaktan alakası kalmadığı için yazmaya karar verdim bu sözleri bundan bir süre önce gözlerime inanamadığım görüntülere muhtemelen hep birlikte şahit olduk memleketin en kaymak tabakasından olduklarını düşünen vatandaşlar balmain modaevinin indirimli ürünlerini almak için tabiri caizse demeyeceğim gerçekten birbirini ezdi vitrine uçanlar mı ararsın mankenin üzerinden elbisesini çekiştirenler mi rezilliğin bini bir para.


Yokluk pek çok şeyi zorla yaptırır insana günlerdir aç ve ölmek üzere olan bir topluluğa yemek dağıtmaya kalkarsan ancak böyle bir izdiham çıkar ortaya zira söz konusu olan hayattır ya bir an önce o yemeğe ulaşır yaşarsın ya da ölürsün kimse kusura bakmasın ancak böyle bir durumda mazur görebilirim böylesi keşmekeşi.

Zincir marketlerde haftanın belirli günlerinde yapılan özel indirimlerde de görebilirsiniz benzeri bir manzaraları ama oradaki vatandaşlar fakirdir ihtiyaçlarını en ucuz şekilde karşılamaları mecburidir başka türlü ayın sonunu getiremezler.

Zaten herhangi bir ucuzluk olmasa dahi rahatlıkla alabilecekleri kıyafetleri sanki hayat memat meselesiymişcesine saatlerce bekleyip birbirini ezenlere ne denilebilir ki.

Medeni topluluklarda ölmek üzere bile olsa insanlar birbirinin haklarına mümkün olan en üst seviyede saygı gösterirler.

Yok arkadaş yok bazılarını mümkün değil adam edemiyorsun, parayı bulan anında lümpenleşiyor. Eskilerin tabiriyle adab-ı muaşeret, başka insanların hakları falan artık hikaye olmuş.

Altı üstü bir kıyafet giysen ne değişir giymesen ne :) Yazık yahu :))

Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak hissiyatı

Biz küçükken büyüklerimiz söylerdi hep nerde o eski bayramlar teranesini demek aynı nakaratı tekrarlamak bize de nasipmiş. Nereye bağlayacak bu herif diye merak etmeyin kısa ve öz bir yazı olacak herzaman ki gibi :)


Levent Kırca'nın ölümüyle artık kesinlikle idrak ettim ki iyiler tez ayrılıyor bu dünyadan (istisnalar kaideyi bozmaz) hatırlıyorum da bir zamanlar kendisi o hani "eski Türkiye'nin" güya "demokrasinin" olmadığı zamanlarında yani benim gençliğimde hem de devletin televizyonunda "olacak o kadar" programıyla iktidarı, devleti, düzeni eleştiriyordu. Bu ülkenin televizyonlarında çatır çatır bizi yönetenleri eleştirmek mümkündü yani. Yeni nesil tarağa gelen mizahçılar ise bırak eleştirmeyi gıklarını bile çıkartmıyorlar nerdeyse hepsi dalgasının peşinde cüzdan şişirmekle meşgul. Kısacası Levent Kırca gitti siyasi mizah bitti.

Şimdi hangi kanalı açsan birbirinden abidik gubidik milletin vaktini ezmeye, düşünmesini engellemeye, imkansız hayallerin peşine sürüklemeye yönelik programlar, diziler gırla gidiyor, faydalı bişey bulmak neredeyse imkansız. Tartışma programları bile lafta tartışma programı çoğunda hep aynı siyasi görüşün elemanları toplanmış başka bir siyasi görüşü linç etmeye çalışmakta (hangi kanal olduğuna göre değişiyor) karşı tarafın sözlerine kulaklar tıkalı çok nadir adam akıllı birşeyler izlemek mümkün.

Ben hatırlıyorum nerdeyse hepsi rahmetli olan eski siyasi parti liderleri seçimlerden önce çıkar karşılıklı vaatlerini sıralar birbirlerini nazikçe eleştirirdi milyonların karşısında. Şimdi olasılık dahilinde mi? Nerdeeee :)

Velhasılı kelam tüm çocukluğumun ve gençliğimin figürleri usul usul ayrılıyor aramızdan ve sanırım bende içimdeki o haşarı çocuğu onlarla beraber kaybediyorum...

Yaşayamıyoruz hiçbirimiz

Doldum, doldum, doldum artık ne yapacağımı bilemiyorum. Dağlara çıksam YETER ARTIK diye haykırsam çare olur mu bu ölümlere?

Barış getirmek için yola çıkmış insanların arasında bomba patlatmak nasıl hastalıklı bir düşüncedir yarabbi...

Sağımıza dönsek bir facia solumuza dönsek bir katliam, boğazımıza kadar kana ve kedere boğulmadık mı hâlâ.

Ülkenin sorumuluk sahibi olması gereken insanları topu başka yerlere atma peşindeler ve en ufak bir özeleştiride bulunmaktan imtina etmekteler.

İçişleri bakan hiç bir güvenlik tedbirinin alınmadığı tren garı civarı için güvenlik zaafiyeti yok der. Başbakan canlı bomba olacaklarndan kuşkulanılanları eyleme geçmeden tutuklayamayız türkiye sebepsiz yere insanların tutuklanabileceği bir ülke değil der.

Gülsem mi ağlasam mı bilemedim.

Bildiğim tek bir şey var o da veysel hep 9 yaşında kalacak.

Velhasılı kelam...

Durakta otobüs beklerken üstünüzden bir kocaman bir otobüs geçebilir, işinizin başındayken maden ocağı tepenize çökebilir, ya da herhangi bir toplumsal olayın ortasında kör kurşunlara hedef olabilirsiniz. Burası Türkiye...

Sabah evden çıkarken aklınızda bulunsun ve ona göre vedalaşın sevdiklerinizle...

Boşluk

Yine ziyarete geldi gece bizi, elimde bir bardak çay ve her zamanki gibi sigara. Ekrana boş boş bakarken yakaladım kendimi. Uzun zamandır bloğa da uğramıyorum hani üç beş satır bişeyler yazayım dedim takriben bir saattir yazdığım her saçmalığı tekrar tekrar silmekle meşguldüm.

Neyse artık bişeyler karalamanın vakti geldi galiba.

Kocamannn bir boşluğun içinde gibi hissediyorum, bir süredir dost dediklerim de ses soluğunu kesti, gerçi onlar da haklı bir yerde hepsi kendi dalgalarına hayatlarına bakıyorlar kim taksın bencileyin yalova kaymakamını, iyiden iyiye alıştım yalnızlığa, tek derdim özlem işte o da fena yakıyor insanın canını

Olsun varsın arayanım soranım olmasın, herkes kendi dünyasında mutlu kalsın

Benim canım yansın dert değil...

Ne demiş orhan veli;
Bilmezler yalnız yaşamayanlar,
Nasıl korku verir sessizlik insana;
İnsan nasıl konuşur kendisiyle;
Nasıl koşar aynalara,
Bir cana hasret,
Bilmezler.

Antika gezmelerde - Gordion Müzesi

Öncelikle hepinizin Şeker - Ramazan Bayramını en içten dileklerimle kutluyorum biliyorum bloğa yazmaya epey ara verdim ama kendimce gerekçelerim ve tabiki bahanelerim var :)

Neyse efenim konumuza dönecek olursak geçen hafta evde pineklemekten yorulan lollacığım ve bendeniz Gordion Müzesine gitmeye karar verdik. Ankaradan arabanızla yaklaşık bir buçuk satte ulaşabilirsiniz.(ilk sefer gidenlerin bulması biraz sıkıntılı olabilir navigasyon kullanmanızı tavsiye ederim) Polatlıya girdikten sonra hemen sağda Gordion Müzesi tabelasını göreceksiniz tabelaları takip ederek (müze dışında da bol bol fotoğraf çekeceğinize eminim çevre çok güzel) pek zorluk çekmeden müzeyi bulabilirsiniz.

Açıkçası müze beni ebatlarıyla hayal kırıklığına uğrattı zira çok küçük gerçi yan taraftaki inşaat faaliyetlerine baklırsa muhtemelen müzeyi genişletecekler gibi hissettim. Tüm müzeyi tümülüs dahil 1 saatte rahatlıkla dolaşmanız mümkün. Beni üzen başka bir husus se insanımızın müzeye olan ilgisizliği bizim orada bulunduğumuz süre zarfında müzeyi gezmeye gelen insan sayısı iki elin parmaklarını geçmezdi muhtemelen. Hani pahalı desen pahalı değil kişi başı yalnızca beş lira ama ne gelen var ne giden gerçi insanlarda bir yerde haklı müzenin yeri Midas Tümülüsünün yanında olduğundan mütevellit oldukça sapa.

Müzede frig, helenistik ve roma dönemine ait pek çok güzel eser mevcut.


Tümülüse girerken aklınızda bulunsun kapıdan mezara kadar oldukça yürümeniz gerekiyor :)


Ankara ve çevresinde oturan, imkanı olupta burayı gezmeyen çok şey kaybeder benden söylemesi eğer haftasonunuz boş ve aracınız varsa mutlaka uğrayın kürek kürek kültür sahibi olursunuz hemde vaktinizi iyi değerlendirirsiniz.

Bir evcil hayvan olarak tatlı su yengeci :)

Bir süre önce balık sevdası depreşen biricik arkadaşıma akvaryum kurduk içine türlü türlü birbirinden güzel bitki ve balıklar yerleştirdik bu süreç zarfında dolaştığımız akvaryumculardan birinde Tatlı Su Yengeciyle karşılaştık tabi hemen küçük habitatımıza onu da ekledik.

Aradan geçen süre zarfında biricik arkadaşım bu güzelim yaratığa kanının pek ısınmadığını keşfedince akıbetinin bahçedeki çimlerin arası olması deyü istersen ben alayım dedim :) Sevinçle kabul etti nihayetinde kendisi görüp görebileceğiniz en mega hayvanseverdir :)

Hemen o gece eve getirip benim yavru balıkları büyütmeye çabaladığım akvaryuma koydum.

Öncelikle belirtmem gerekir ki bu hayvanları izlemek gerçekten çok keyifli yandan çarklı yürüyüşleri, kıskaçlarıyla zeminden bişeyleri alıp ağızlarına götürmeleri, etraflarından geçen balıkları dikizlemeleri,meraktan dibine kadar sokulan yavru balıkları yakalamaya çalışmalarını gözlemlemek kadar eğlenceli birşey yok.

Tabi bu yaramazların ufak bir sıkıntısı da var arada bir firar edebiliyorlar ee o kadarcık kusur kadı kızında da olur.

Eğer sizin de niyetiniz varsa akvaryumu (saklanıp dinlenebilmesi için) bol miktarda kayayla mağaralar oluşturacak şekilde dekore etmenizi, mümkünse java moss türü yosunla kaplu kütüklerden de ilave etmenizi ve ayrıca tırmanarak su seviyesinin üstüne çıkabileceği balkonumsu bir yer (tabi akvaryumdan kaçırmamaya dikkat edilecek) sağlamanızı öneriririm tabiki yengecinizin mutluluğu için bunlar.

Not: Aman diyim elinizi pek yaklaştırmayın minicik boylarına aldanıp yoksa canınız epey yanabilir benden söylemesi.

Bundan sonraki hedefim akvaryumların külhan beyi olan cüce kerevit:)

Onurlu insanlar

Türkiye'de herşey olursunuz ama rezil olamazsınız diye bir söz var eminim bu satırları okuyan aşşağı yukarı herkes biliyordur zira çok sık kullanırım. Kasten sadece para hırsıyla iş güvenliği kurallarına uymadığınız için yüzlerce kişi madenlerinizde hayatını kaybedebilir, hiç uygun olmadığı halde trenlere raylarda yüksek hız yaptırılarak bir dünya insanın ölümüne yol açabilirsiniz, bariz bir şekilde yolsuzluk yapabilirsiniz ama kimsenin aklına intiharı geçtim istifa etmek hatasını kabul etmek gibi erdemli hareketlerde bulunmak gelmez.

Geçenlerde İzmit Körfezi Geçiş Köprüsü'nde bir halat koptu kimse ölmedi, kimse yaralanmadı ama köprünün yapımından sorumlu japon mühendis Kishi Ryoichi intihar etti. Yazılanlara bakılırsa muhtemelen kendisinin doğrudan bir ihmali de yoktu ama adam böyle bir kazayı, aksiliğin yaşanmasını gururuna yediremedi.

Adamlar onurları için yaşıyorlar bizde ise onur adeta bozuk para haline gelmiş durumda.

Şimdi bi japon mühendise bakıyorum bi bizim aymaz sorumlulara arada dağlar kadar fark var anlayış olarak yüzyıllar var e böyle olunca da ne yazık ki bizden bi japonya çıkmıyor bu gidişle de çıkmayacak.

Acı ama gerçek bu maalesef.

Huzur içinde uyu onurlu adam...

Ne yapsın bu insanlar

Dün 11 marttı Berkin Elvan'ın ölüm yıldönümü hemen hemen Türkiye'nin her yerinde anma yürüyüşleri yapılmaya çalışıldı. Çalışıldı diyorum zira devletimiz artık gelenekselleştiği üzere yürümek isteyen kendinden gayri düşünen her vatandaş grubuna karşı olduğu gibi şiddetini esirgemedi hal böyle olunca meydan radikallere kaldı yine bilindik görüntüleri izledik atılan taşlar,molotoflar .

Geçen yine böyle görüntüleri tv'den izlerken "Neden insanlar radikalleşiyor?" diye sordu bi arkadaşım. Bence çok basit.

Küçükken hepimize öğretildiği üzere sus büyükler konuşurken lafa girilmez diyerek ifade özgürlüğü törpülendi.

İlk ve orta öğretimde yaratıcılıktan uzak ezberci sistem düşünmemizi engelledi es kaza sürüden farklı düşünen bireyleri ise elinden geldiğince ezdi elimine etti.

Üniversitede ise aman evladım siyasete karışma başın polisle derde girmesin diyerek yine çoğunluk baskılandı.

Bu baskı içerisinde büyüyen insanlar dertlerini meydanlarda ifade etmeye çalışınca tepellerine binildi.

Hal böyle olunca düşünemeyen, düşünse de düşündüğünü ifade edemeyen insanlar yetiştirdi bu toplum.

Sonuç: radikal unsurların ellerinde militanlaşma

Herkes böyle olacak diye bir kaide yok tabi, şansı yaver giderse sürüden biri olur ömrünün sonuna kadar etliye sütlüye karışmadan mutlu mesut yaşar ya şansı yoksa....

Özgecan'a dair

Geriye benim söyleyebileceğim pek bir söz kalmadı sanırım bu konuda yorumda bulunmayan, aforizmalar patlatmayan, ütopik çözümler sunmayan, saçmalamayan ( idam ve hadım gibi ) kimse kalmadı...

Peki ya çözüm ne bundan bahsedeni duyduk mu?

Erkeğin bakış açısını kadını metalaştırmayacak şekle evirmek, şiddeti toplumsal hayattan uzaklaştırmak için ortaya bir fikir, öneri koyabilen oldu mu? Ben duymadım.

Bu yazıyı okuyan hemen hemen herkes her gün düzenli olarak gazete okuyordur muhtemelen 3. sayfalardaki haberlerden haberi vardır her gün birbirinden daha vahşi cinayetler işleniyor daha dün istanbulda parçalanmış bir kadın cesedi bulundu ve aynı gün sadece dükkanının camına kartopu isabet ettiği için esnaf bir gazeteciyi (Nuh Köklü) bıçaklayıp öldürdü.Daha ondört yaşında bir çocuk silahla okul basıp kız arkadaşını kaçırmaya kalktı.Seksenlerinde bir ninenin belki yüz lira edecek yüzüğü için ağzını burnunu kırdılar.

Neden?

Neden her geçen gün daha yüksek volümlü şiddet dalgalarına maruz kalıyoruz, yoksa toplumsal olarak bir cinnet hali mi yaşıyoruz.

İnsanları böylesi vahşete sürükleyen sebep ne.

Hepsi psikopat ya da akıl sağlığı yerinde olmayan insanlar değil herhalde. Cinayet işleyen, tecavüz eden, gasp yapanların büyük çoğunluğu gayet aklı başında. Bilinçle, planlayarak ve kastla işleniyor bu suçlar.

Sokaklarımızı yeniden güvenilir hale getirmek zor olacak bence çünkü bu şiddeti minimize etmek için en az sağlıklı yetişmiş iki hatta üç nesil geçmesi gerekecek. Toplumca kollektif bir biçimde kendimize gelip bunun için çabalamamız zorunluluk başka bir çözüm yolu göremiyorum.

Zira insanımızın yetişme, yetiştirilme tarzında sorun var.

Çocuklar yetişirken adalet, merhamet, empati gibi erdemlere sahip olmaktan ziyade kibir yüklü, herşeyi yapmayı kendinde hak gören, emek harcamaktansa köşeyi dönme düsturunu benimsemiş hırs küpüleri olarak büyüyorlar.

Zeki olmak birşeyler başarmak değil, çakal olmak birşeyler kotarmak derdindeler.

Farkındalar artık ekmeğini bölüp arkadaşıyla paylaşmak yerine arkadaşının ekmeğini gasp etmek ya da çalmak daha evla sayılıyor. İtibar gören iyi insanlar değil artık ne kadar kötüysen, ne kadar çalarsan ne kadar garibanın hakkına tasallut edersen o kadar mutebersin.

Güçlü olan herşeyi yapabilir yanına da kâr kalır mottosu gencecik beyinlere kazındı artık ve maalesef kolay kolay geri dönüş yok. Böyle yetişen insanlar varken yeni Özgecan Aslanlar mutlaka olacak ve her zaman olduğu gibi ölenin yedisi çıkmadan herşey unutulacak... 

Adaletin a'sının bile kalmadığı bir memlekette daha başka birşey de beklenemez zaten.

Gün geçtikçe iyi olan kavramların içi hızla boşaltılırken sonumuz ne olacak bende çok merak ediyorum. Ya toplumca en dibe vuracağız ve yukarı çıkacağız ya da uzunca bir süre bu şiddetin içinde piyango bir gün bana ve aileme de vurmasın diye dua ederek varolmaya çabalayacağız.

Sürç-ü lisan ettiysek affola

Türk gencinin Emilie Voe Nereng ile imtihanı

Malumunuz güzel bir kadın gören türk erkeği şebermekten kendini alıkoyamaz. Emilie Voe Nereng ablamızda maşallahı var dünya tatlısı. ekşisözlükte emilie hakkında ki başlığa birkaç kişi abanınca tabiki dikkatleri çekmesi uzun sürmedi.

Yurdumun ne kadar "romeosu" varsa sosyal medya üzerinden başına üşüştüler kızcağızın bir kaç gün içinde 200 civarı er kişinin faceebook'ta kendisini eklemesi ile dumura uğramasına kendisi kadar şaşırmadım. Söz konusu olan biz olunca bu daha başlangıç diyorum umarım olayın gidişatı çirkinleşmez.

Allah sabır versin kendisine  :)))